Müze kültürünün olmadığı bir ülkede müzecilik faaliyetlerinde bulunmak.
Bu işler için devlet desteği şart. Misal belediye destek vermeli mekan kirası vb. Sürekli ziyaretçi akını olması gerekmiyor. Haftasonu birkaç saat çalışsa yeter, hafta içi de randevu ile gidilebilir. Kar amacı güden bir iş değil zaten. Hatta çoğu zaman bakımı temizliği falan kolay iş değil.
Bilgisayar müzeciliğindeki temel sorun, aletlerin "bakarak" birşey hissettirmemeleri, yani dramatik çatışmaları çok küçük, bir küçük çocuğun almak isteyip alamadığı, ya da oynadığı bir oyunu hatırlamasından ibaret. Birkaç ikonik tasarım dışında bir konsola bakıp "ohaaa!" diyecek bir durum yok. Sonuçta topu topu 30 yıl geçmiş ve hiçbir ulus bu yüzden kıyıma uğramamış.
Yani bir gamecube'a bakıp, bu "ufacık küp 2 milyon kişinin ölümünden sorumlu, cık cık" falan demiyoruz.