Bu oyun bana oregon trail'i hatırlattı. En az onun kadar acımasız. Bilmiyorum yolun sonuna varılıyor mu, ama birkaç farklı şekilde ölmeyi başardım.
Şimdi beni oyun sırasında sıkıntıya sokan bazı şeyleri söyleyim, sonraki oyun tasarımlarında belki göz önüne alabileceğimiz birşeydir: Oyunun ana döngüsünde sürekli olarak üç seçenek var, Tarkuwa ile konuş, Hattu-zilli ile konuş, yola devam et. Sorun şu ki ilk iki seçenekte hiçbir zaman bir olay/farklılık görmedim. Hep aynı metin, ve sonraki seçimlerime etki edecek hiçbir bilgi yok. Ayrıca bir süre sonra o seçeneklerdeki metin değişti mi diye kontrol etmek anlamsızlaşıyor. Eğer bir olay olursa o zaten kendi kendini gösteriyor. Bu durumda main loop, "[END TURN]" butonu haline indirgenmiş oluyor.
Aynı durum yolculuğa çıkmadan önce de gerçekleşiyor. "Preparations" kısmında gerçek bir hazırlık yok, menüleri gezip bütün metinleri okumaktan ibaret kalıyor. Belki küçük bir bilgi vardır orada, kardeşlerim piyasili'yi ziyret etmemi öneriyor. Oyunda böyle bir seçeneğe denk gelmedim. Bu durumda bu ön gezinme de menülerden çıkarılıp düz bir metne dönüştürülebilir gibi geldi.
Neyse, sonuç olarak, oyundaki hikaye anlatılıcığı birinci sınıf. İngilizcen de çok akıcı ve edebi kalitede geldi bana. Cümleler bir roman okuyormuşum gibi dolu ve ağır. Bana ortamı hissettirdi. Oyun olarak da sağlam bir temel atmışsın gibi geldi, sadece dediğim gibi şu anda yeterli seçenek ve korelasyon yaparak strateji geliştirebileceğimiz bir bilgilendirme/olay zinciri yok. İlk başta metinler korkutmuştu ama oyunu hissedince (fontları da dibine kadar büyütüp, dibine kadar hızlandırınca) çok daha başedilebilir ve deneyimin tadını çıkarmaya başladım. Cilasıyla, bütünlüğüyle yazdığın en iyi oyunlardan biri olmuş. Bu oyunun Türkçesini de yapmalısın bence. İngilizce bilmeyen gençlerin de ilgisini çekecektir.
Son olarak yarnspinner'ı bizle tanıştırdığın için ayrıca teşekkür ederim.
