Hangi Amiga alınmalı?

[Ref]

set tamam ama mouse a600 mouse'u değil. a500 mouse'u.

a600'ler tank mouse ile gelmiyordu.



Fiyat konusunu bilmiyorum gerçekten. Dün arabanın marş motorunu tamir ettirdim 12000 tuttu. Kazık mı yedim onu da bilmiyorum. Lakin fırından birkaç çeşit ekmek simit falan aldım 740 lira ödedim. Tatlı bile yok içinde.

[Shax]

 Bunlar hep itibar ama senin gibiler anlamıyor, anlamayacak. Bir alman ekmeğe 700 küsür birim para harcayan türk' ü görünce ne oluyor biliyor musun? Türkün gücü karşısında hasetiden sinişiyor, küçücük oluyor. Yaaa, sen ufak hesapların peşinden koş.

 Burada 125 birime satılan sandviç ekmeği onlarda 1.5 birim. Neden? Çünkü biz seçim yapamaycak kadar geri... Şaka şaka, tabii ki büyük ve kudretli bir milletiz. Elin almanıyla aynı fiyattan ekmek almayı da kendimize yakıştırmamalıyız.

 Belki gelecek nesiller başarır fakat şimdilik biz bildiğin patates çıktık.

[leventp]

Aslında disketler orijinalse hadi biraz değer ifade ediyor da, çekme disketin üzerine printerdan güzel etiket basılmışsa, değeri sıfır.

Amiga vs. her şeyin fiyatı manyak olmuş, hiçbir şey almıyorum artık açıkçası. 1571 ve C64G dışında aradığım bir şey de yok, onları hesaplı bulursam alırım, anca o kadar.

[unay]

Disketlerin büyük bir kısmı aynı renk, zamanında yapılmış bir original görünümlü etiket çalışması olduğunu biliyorum. Muhtemelen yeni disketlere çekip bu etiketler yapıştırılmış. Satıcı da kalabalık görünsün diye disketleri koymuş paketin içine.

[Shax]

O disketler hakkında kesin bir hükümde bulunamam fakat ciddi bir etiket furyası dönüyor dünyada. Ebay' de bile çakma oyun disketleri gırla, orijinal diye satıyorlar. Bu işin bir başka boyutu elbette. Benim açımdan tek başına disket pek bir şey ifade etmiyor fakat gördüğüm kadarıyla bunu tercih eden bir sürü kullanıcı var.

 Bir de disketlerin sağlıklı olup olmadığı konusu var. Hatalı loose disket ne kadar anlamlı olur? Ayrıca kutulu oyunların disketlerinin sağlıklı olma ihtimali kutusuzlara göre daha yüksek. Benim deneyimlerim bu yönde.

 Bazı dağıtımcılar alelade printer baskı etiketlerle kendileri kolaya kaçıyordu zamanında. Mesela fotoğraftaki wild streets. Jenerik bir şirket etiketine printerdan oyunun ismini yazıp yapıştırmışlar gibi duruyor orijinalinde de. En çok Titus, Sierra ve id software kullanıyordu bu yöntemi. Diğer taraftan Psygnosis ve Ocean gibi dağıtıcılar serigrafi yöntemiyle direkt diskete baskı yapıyordu.

[unay]

3.5" disketler hala kolay ulaşılabilir olduğu için, hele ki üzerinde etiket içinde oyun olduğunu bağırıyorsa gerçekten kıymetsiz.
Ama 3" disketler hatta 5.25" disketler ne olursa olsun bir değer ifade ediyor.

@dodogildo 'nun koleksiyonundan orijinal ama dönemi itibarı ile etiketli bir Amstrad disketi...

[Shax]

Etiket yenileme dilemması var bide. Kutunun dibine inmedim, üsttekilerden, chrono Quest. 37 yaşında bir disket bu.

 

 Etiket yapıştırıcı solüsyonu tamamen emmiş. Bu nispeten iyi durumda fakat etiketin vıcık vıcık olduğu, disketten ayrılmaya çalıştığı yüzlerce örnek var elimde. Hepsi orijinal ve eninde sonunda bir yenilemeye ihtiyaç duyacaklar. Vıcık vıcık olmaz bu iş.

 Bi de standartı yok meretin. Aynı kutuya konmuş aynı tip iki etiket farklı davranabiliyor. Mesela bunlar da 39 yaşında fakat biri kusursuza yakınken diğeri su koyvermeye başlamış. https://i.imgur.com/k5C48CS.jpeg

 Gelecekte gıcır etiketli orijinal medyalar kaçınılmaz bir şey olabilir.

[doMiNO]

Mesela fotoğraftaki wild streets. Jenerik bir şirket etiketine printerdan oyunun ismini yazıp yapıştırmışlar gibi duruyor orijinalinde de. En çok Titus, Sierra ve id software kullanıyordu bu yöntemi. Diğer taraftan Psygnosis ve Ocean gibi dağıtıcılar serigrafi yöntemiyle direkt diskete baskı yapıyordu.

Fotoğraftaki Wild Streets disketinin orijinal olmadığını ben kesin olarak söyleyebilirim. İlk orijinal Amiga oyunum olması itibarıyla bu dandik oyunun bendeki yeri ayrıdır. Yıllar içinde onca şeyin değerini bilemeyip atıp satmama rağmen, bu oyunu hâlâ saklamamdan da anlaşılabilir bu durum. Gerçi disketi kutuda bulamadım, disket yığınlarım arasında yaptığım arama da sonuçsuz kaldı. Demek ki o kadar da iyi bilememişim onun da değerini. 

 

Orijinal Wild Streets disketinin krem rengi olduğunu ve tek renk baskılı şuna yakın bir etiketi olduğunu iyi hatırlıyorum.

 

Wild Streets disketimi ararken bulduğum bir diğer örnek de Shax'ın bahsettiği serigrafi baskılılardan.

 

[Shax]

Seni kirli çıkı seni.

 Şöyle bir etiket formatı görmedim ben orijinal disketlerde, sağ alt köşede renkli Amiga logosu falan

 

 Açıklamada yazması lazım ama bakalım satan bunlara hakim olacak kadar haberdar mı sattığı şeyden. Alco anlatıyor ya hurdacıları, aletin içinden tavuk tüyü çıkıyodu diye. Adam ordan buradan toplayıp satabilecek kadar anlıyorsa en fazla, alıcı dikkat edecek ne aldığına. Yoksa memleketin ortalama ticari habitatı bu işte.

[Ref]

etiketler çakma etiket orası açık. Ama evet eski orjinal oyunların etiketleri de öyle süper şeyler değildiler doğrusu. Şimdi kontrol ettim cidden eski orjinal disketlerin %90'ının etiketleri çakma.

Bu sebepten bu tür "yaratıcı bilişim" çözümleri bana kendi içinde kültürel olarak değerli geliyor. Ama ekonomik değer katıp katmadığından emin değilim.

Elbette bu etiketler insanları "bu bir orjinal diskettir" şeklinde kandırmak için yapılıyorsa bu sahtecilikten ibaret. Ama bizim 90'larda yaptığımız gibi kendi disketimizi özelleştirmekten ibaret ise, dediğim gibi değerli girişimler. Bu bağlamda kendi çizdiğim iki adet disket etiketini koyuyorum. Nebulus açıkça Galip Tekin'inin organik tarama tekniğini kopyaladığım senelerden kalma. Take two bir animasyon programı, o daha sonra, çizgifilm yaptığımız için üç renkli kalem kullanılıyordu, onda da o teknik görülüyor, zaman makinesi gibi...

 

[unay]

 

El emeği, çok güzel işler.
Ama disketin biri ters çiziktirilmiş.
Özellikle yapılmadıysa, zaman içinde disketi takma yönünde okuma alışkanlığı, disket kutusunun içine ters koyup üstten çevirdikçe okuma alışkanlığına dönüşmüş gibi.

[leventp]

etiketler çakma etiket orası açık. Ama evet eski orjinal oyunların etiketleri de öyle süper şeyler değildiler doğrusu. Şimdi kontrol ettim cidden eski orjinal disketlerin %90'ının etiketleri çakma.

Bu sebepten bu tür "yaratıcı bilişim" çözümleri bana kendi içinde kültürel olarak değerli geliyor. Ama ekonomik değer katıp katmadığından emin değilim.

Elbette bu etiketler insanları "bu bir orjinal diskettir" şeklinde kandırmak için yapılıyorsa bu sahtecilikten ibaret. Ama bizim 90'larda yaptığımız gibi kendi disketimizi özelleştirmekten ibaret ise, dediğim gibi değerli girişimler. Bu bağlamda kendi çizdiğim iki adet disket etiketini koyuyorum. Nebulus açıkça Galip Tekin'inin organik tarama tekniğini kopyaladığım senelerden kalma. Take two bir animasyon programı, o daha sonra, çizgifilm yaptığımız için üç renkli kalem kullanılıyordu, onda da o teknik görülüyor, zaman makinesi gibi...

 

Hocam bu konuda benim şöyle bir ilkem var: Replikalar, orijinalleriyle karışacak şekilde üretilmemeli, mutlaka ayırt edici bir işaret olmalı diye düşünüyorum. Benim uğraştığım eski Matchbox arabalarda da benzer bir sorun yaşıyoruz; eski kutuları çok başarılı şekilde yeniden üretiyorlar, ancak o kadar iyi beceriyorlar ki bu işi, orijinalle replika ayırt edilmiyor. Bu yüzden de artık karton kutuların değeri kalmadı, ben ilanda her gördüğüm kartona replikaymış kabul ederek yaklaşıyorum artık. Bu etiket meselesi de aynı tada gelmiş gördüğüm kadarıyla.

[Ref]

Belki ileride basit karbon testleriyle replika ile gerçeği ayırabileceğiz.

Yelpazenin bir ucunda çöpten çıkan makineler, diğer ucunda depodan çıkan pırıl pırıl NOS cihazlar var. İkisi de değerli ama benim tercihim hep “bit pazarından çıkan” makineler oldu. Disketinde ne var, nesi bozuk, onarılabilir mi? Kim ne zaman bu etiketi yapıştırmış? Bu sorular beni cezbediyor. O makinenin hikâyesine bir yerden dahil oluyorsun.

Temizlenmiş, parlatılmış bir cihazı korumak çok daha zahmetli—ışığı, nemi, kutusu… Bende de birkaç tane var ve ne yapacağımı bilemediğim oluyor. Bu yüzden Shax gibi koleksiyonerlerin koruma çabalarına hayranım. Bu noktada replikalar giriyor sahneye. ilk senaryoda değeri oluşturan makinenin temizliği değil çünkü.

Senin

ben ilanda her gördüğüm kartona replikaymış kabul ederek yaklaşıyorum artık.

işte market kendi kendini dengeye sokuyor, bence iyi olmuş. Demekki fiyat öyle yükselmiş ki replika yapmak para kazandıracak seviyeye tırmanmış, market kendini bu şekilde törpülüyor. Burada görüyoruz, bu aletlerin bir tavan değeri var, o noktada replikalar hortluyor. İleride replika maliyetleri düştükçe market kendini törpülemeye devam edecektir.

Ama replikalar da değerli bence, ama elbette replika oldukları bilinerek. Sonuçta biri uğraşmış ve iyi bir kopyasını yapmış. Ucuz olsalar onlar da kendi aralarında toplanır yani, hele ki orjinal kadar iyi ise, neden toplanmasın. Ayrıca bu replika üretimleri de sürekli olmuyor, bir dönem birisi ortama 5bin tane replika satıp gidiyor, fiyatlar düşünce devamı da gelmiyor. Hatta gelecekte “şu replika modelde hep şu kısım paslanıyor” gibi şeylerle kendi hikâyesini bile yazabilir. Bu sebepten bire bir replikaları da kaydadeğer buluyorum. Belki şimdi değil ama 20 sene sonra için, biz göremeyiz

El emeği, çok güzel işler.
Ama disketin biri ters çiziktirilmiş.
Özellikle yapılmadıysa, zaman içinde disketi takma yönünde okuma alışkanlığı, disket kutusunun içine ters koyup üstten çevirdikçe okuma alışkanlığına dönüşmüş gibi.

Evet o tarihte artık pc kullanmaya başlamıştık. Bir bakış değişikliği olmuş demek o disket hep makinenin üzerinde takılı olurdu. O logo ~30 sene önce Z1 film atölyesinde çizildi, benim amigayı oraya taşımıştım, line test için kullanıyorduk. Yazılımı da tahsin özgür ile çalışan bir arkadaşım ankaradan göndermişti.