Önceki sayfadaki fotoğrafta görünen 15/200 numaralı dergi şu an elimde! [gerçi, fanzin perşembe günü ulaştı ama gözlerim yolu ile beynime ve bilinçaltıma ulaşması bugünü buldu]. Siyah beyaz baskının intikamı sayesinde, göz testi tadındaki birkaç sayfayı göz ardı edersek [kapakta da göründüğü gibi 'gülü seven dikenine... =)'. Bu arada, kapaktaki şey 'gül' değil mi? 99 derece miyop olduğumdan kara deliğe bile benzettim [ve hatta; dedim bu nasıl kara delik? Kırmızı bu!
] çok güzel olmuş [birde, Deniz'in yazısının son bölümü 2 kez basılmış, artık Deniz, bundan 10 - 20 yıl sonra bile başka dergilerde bu olaydan bahsedecektir, böylece retrojen'in ünü muasır galaksiler seviyesine ulaşarak.. tamam tamam sustum =)].
Fanzin, 0. sayıdaki deneysellikten biraz daha oturmuş bir dergi kıvamına gelmiş, ama mutlaka karşılaştırma yapmak gerekirse tabii ki ilkler özeldir, ama ikincilerde güzeldir =). 3.'de Amiga'ya biraz daha fazla ağırlık verilirse hem özel hem de güzel olabilir [benim için]. Evet arkadaşlar, bu fanzin yılda 1 sayı çıksın ama, 'Herşeyin bir sonu vardır' sözünü tarihten silsin, ölene kadar devam etsin! Retro Kültür'ün kültürü de bu değil mi zaten? Teslim olmak yok! Ölmek yok! Altın Yumruk!! [Böyle bir film vardı =)]. Ölmek nasıl bir his? Bilmiyorum
Bu arada, okuyucu olarak biz de [herkes adına nasıl rahat konuşuyorum] her türlü [amelelik dahil] yardıma hazırız diyoruz:
Ben HIZIR!
EMRET!
