Arkadaşlar Merhaba,
Ben Koray Memmi. 37 yaşındayım. Retro damarımın yıllarca depreşmesi, en sonunda da patlak vermesi sonucu kendimi burada buldum. İlkokul 3'te iken ablamın üniversitede fortran dersine çalışması için bir bilgisayar lazım oldu. Araştırdıktan sonra daha adının Amstrad cpc128 olduğunu öğrendiğim bir bilgisayar almaya karar verdiler. Hiç unutmam, bir kış akşamı gittik bilgisayarcıya. Adam açtı bilgisayarı, disketi taktı, "cat" komutunu yazdı, sonra run lı birşeyler yazıp bir oyun açtı. Orada benim akıl gitti tabi
Neyse, bilgisayarı aldık. Birde 10-15 oyun disketi içerisinden bir disket seçmem istendi, onuda seçip eve gittik. Kurduk hemen bilgisayarı ama bir türlü oyunu açamıyoruz. Hadi "kedi"'den cat komutu aklımızda kalmış ama gerisi belirsiz. Zannediyorum 1,5 saat kadar uğraştık: run donkey, run'donkey vs... bir ton komut. En sonunda zaten o kadar çok şey denemiştik ki, olasılıkların azalması sonucunda doğru komutu abim buldu: run"donkey.bas . O anı unutamam, ekranımız yeşildi ama kim takar, evimizde bildiğiniz jetonlu atari vardı artık, hemde jetonsuzdu
Ondan sonra tabi hiçbirşey aynı olmadı benim için, özellikle okul konusunda zira notlarım direkt düşüşe geçmişti
Neyse, o günlerde yaşadığım, bilinçaltıma derinden yazılan duygusal patlamadan sonra ki benzer ama tabiki daha düşük şiddetli patlamayı Sizin Amstrad dergisi çıkınca yaşadım. Okuldan gelmişim, hasta hasta yatıyorum, ciddi ciddi kafamı kaldıracak halim yok. Abim geldi, baktım arkasında bir şey saklıyor. Bir baktım Sizin Amstrad dergisi. Herhalde tıp literatüründe görülebilecek en hızlı iyileşme o an yaşandı: İyileşmem 5 saniye almıştı sadece, abartmıyorum. Bir günde dergiyi yalayıp yuttum, heyecanla programları yazdım vs.
Daha sonra Commodore'cu arkadaşlarım olunca Amstrad'ı sattım, teypli bir c64 aldım, üstüne disket sürücüsünüde aldım. C64 akımını kaçırmış olsamda C64'ünde tadını aldım az çok yani.
Amstrad yıllarında en büyük dezavantajım herhalde bu tür bilgisayarı olan bir arkadaşımın olmaması idi. Bu sebeple kendimi istediğim gibi geliştiremedim. Basic'de çok ufak çaplı oyun diyebileceğim programlar yaptım ama istediğim seviyeye ulaşmam mümkün olmadı. Bu olay içimde hala bir uktedir benim için. Artık neler yapabilirim bakacağım. İşe çok sevipte bitiremediğim oyunları oynayarak başladım. İlk hedef ATF
Ha bu arada Orjinal ingilizce kullanım kılavuzunuda buldum aletin, onada güzel bir göz atıyorum şu sıralar. Tabi bir yandanda genç nesili retrodan uzak tutmak olmaz, kızımada ATF'yi damardan veriyorum şu sıralar. Gerçi kendisi saboteur'ü görünce "bu ne biçim oyun baba" dedi ama napalım olacak o kadar.
Ha bu arada Ankara'dayım.
Benim durum budur, görüşmek üzere
Edit 1: Ablam Amstrad'da hiç bir zaman Fortran çalışamadı zira Amstrad'da Fortran çalıştırmanın mümkün olmadığını sonradan tecrübe ettik. Bilgisayarcı amca bildiğiniz kaktırmıştı yani bize bilgisayarı. Ama ben genede severim kendisini, Fortran olmasa o bilgisayar eve zor girerdi
Edit 2: Şu anda emülatör ile kasıyorum Amstrad'ı ama çalışır durumda bir tane bulursam alacağım hemen bir tane. Özellikle orjinal disket sürücüsü çalışan bir tane bulabilirsem çok mutlu olacağım zira sürücünün sesi başkalarına "zart zurt" sesi gibi gelsede bana müzik sesi gibi geliyor
